"Ik zal jij bij je lurven/kladden grijpen!" Komt voor zover ik weet alleen in deze uitdrukking voor. Ik dacht dat ik ook ooit op gezocht had waar je lurven zouden zitten, maar volgens mij bestaan ze niet. Ik moet eigenlijk altijd aan een hond of kat denken die haar jonkies met haar bek optilt door ze bij hun nekvel vast te houden. Dus in mijn gedachten zijn dat je lurven.Skai schreef:Bee, 'een hekel hebben aan' is misschien wel sterk uitgedrukt ja. Maar ik ken dus iemand als (omgeving Genemuiden) die constant 'als' gebruikt. In elke zin krijgt ze het voor elkaar als om het te gebruiken. Op een gegeven moment ga je je daar als heeeel erg aan irriteren.
Het klopt als ook echt van geen kanten :p
Maar ik heb nog een andere leuke:
Wat zijn / waar zitten je:
Lurven, hurken en kladden?
En wie gebruikt er het woord knar of knarretje? Ik had daar nog nooit van gehoord tot ik met een stel Rotterdammers (geloof ik) in contact kwam. Zij gebruikten het heel veel.
Hurken zeg ik alleen als 'op je hurken zitten' of 'ik zit gehurkt'. Je voeten staan dan op de grond, maar je bent volledig door je knieën gezakt. Je bovenbenen liggen als het ware op je onderbenen.
Een 'knar' of 'krasse knar' is een (wat) oude(re) man.
En tarac had het over 'een hengst geven', maar dat is toch een doodgewone uitdrukking?
Ik kan het trouwens juist niet over m'n hart verkrijgen om 'als ik' en 'dan jij' te zeggen. Ik zeg gewoon altijd 'als/dan mij/jou/hem/hun/ons/jullie.'
'als ik' en 'dan jij' klinken gewoon super onnatuurlijk.